വെറുമൊരുശലഭമായതെന്തേ ?
ഹാ! വര്‍ണ്ണശലഭമേ നീ ആരാണ് സോദരീ
നിന്റെ ഭവനമേത് നാടേത്
പിതാമഹനും ദൈവമാമമ്മയും
ഉണ്ടോ നിനക്കിന്നന്തിയിരുട്ടില്‍ കൂട്ടിനായ്
ദീപവലയത്തിന്റെ ത്രസിപ്പിക്കും
ശോഭയില്‍ ആനന്ദത്തോടെ നീവന്നണയുന്നു
ഹാ! വര്‍ണ്ണശലഭമേ നീയാരാണ് സോദരീ
നീവരുന്നു മരണത്തിന്‍ മുനമ്പുകളില്‍
മരണമാണത്, ദാ നോക്കൂ
ആ ദീപം നിന്നെ മാടിവിളിക്കുന്നു
വരൂ അരികില്‍ വരൂ എന്ന്..
അരുത് നീ പോവരുത്
മരണമാണ് നിന്നെ
മാടിവിളിക്കുന്ന ആ ദീപം
നിന്റെ അന്തകനാണ്
എന്തു പറയാന്‍ ?
ക്ഷിപ്രനേരംകൊണ്ട് നീ പറന്നല്ലോ സോദരീ
ആ ദീപത്തിന്നരികില്‍
സ്വര്‍ഗ്ഗവാതിലിന്‍ പടിക്കല്‍ നീ
നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാമിപ്പോള്‍
ഞാനോര്‍ക്കുന്നു നിന്നെ, നിന്റെ ചലനങ്ങളെ,
തുള്ളിപ്പറക്കുന്ന നിന്റെ ചിറകുകളെ
ഓര്‍മ്മയായ് തെളിയുമ്പോള്‍ കണ്ണീര്‍ പൊഴിക്കും
ഞാന്‍ വിങ്ങിക്ക‍‍രഞ്ഞിടും
ട്രാക്കില്‍ പൊലിഞ്ഞ സൗമ്യതന്‍
ദുരന്തത്തോടുപമിക്കുകയാണു ഞാന്‍
നിന്നെയെന്‍ സോദരീ...
ഇവിടെ ട്രാക്കാകുന്ന വെളിച്ചവും
അന്തകനാകിയ ഗോവിന്ദച്ചാമി ആതീനാളവും
പാവമാസൗമ്യ നീയുമാകയാല്‍
ഞാനോര്‍ക്കുന്നു ശലഭമേ നിന്‍
കുഞ്ഞുചിറകടിയൊച്ചകള്‍ തന്‍ ദൈന്യത
വെറുമൊരോര്‍മ്മയായ് പോകുന്ന നിന്‍ ചിത്രം
മായുന്നില്ല ഇന്നെന്റെ ഹൃത്തില്‍
നിന്റെ നിഷ്കളന്കമാം കണ്ണുകളില്‍
കാണുന്നു ഞാന്‍ നിന്റെ തേജസ്സും സൗമ്യതയും
എന്നിട്ടു സൗമ്യേ നീ
അബലയായതെന്തേ ?
ക്രൂരനാം ചാമിതന്‍
ഏകക്കയ്യാല്‍ നീ നശിക്കുമ്പോള്‍
കരുതിയില്ലേ നീ വെറുമൊരു
സേഫ്റ്റിപിന്‍!! എടുത്തില്ലെ സോദരീ നീ
മടമ്പുള്ള നിന്റെ പാദരക്ഷ ??
അബലയായതെന്തേ സോദരീ നീ
വെറുമൊരു ശലഭമായതെന്തേ.....
മൃദുല. വി.പി
10 N
